Prawdziwy bohater :)

Jak to w obecnym czasie bywa, drogą mailową złożyłam w pewnej firmie zamówienie na towar wraz z wysyłką. Zaklepane, zapłacone, nie ma to tamto – muszą dostarczyć. Po dwóch dniach otrzymuję maila głoszącego, iż KURIER PODEJMIE PRÓBĘ DORĘCZENIA PRZESYŁKI o numerze takim a takim, dnia tego a tego. No i niby to standardowa procedura, niby wiadomo o co idzie, a jednak… to sformułowanie momentalnie nasuwa mi przed oczy (nic na to nie poradzę) wizję, jak to biedny pan kurier (vel odważny człek) wyrusza w daleką i pełną zasadzek podróż z moim zamówieniem. „Ciemno wszędzie, głucho wszędzie”, on tam „na deszczu, wilki jakieś”, a jednak mimo wszystko podejmuje w pocie czoła swą próbę doręczenia!

No i normalnie ogarnia mnie zgroza! Nie wiem, czy bardziej boję się o moją przesyłkę, czy o pana kuriera. Tyle nerwów, tyle niepewności, no i te dłużące się godziny…

W końcu jest! Cały i zdrów, a w dodatku w rękach dzielnie dzierży moją przesyłkę! Uff… co za ulga – jeszcze jeden kurier, który podjął wyzwanie i przetrwał! :D ;P

Grunt to wyczucie chwili ;)

Ponieważ zeszły tydzień upłynął pod znakiem mało zimowej (delikatnie mówiąc) pogody, to w naturalny sposób pojawiła się u mnie tęsknota za rowerem. Z owej tęsknoty nosiłam się przez cały tydzień z zamiarem dotransportowania się jeszcze raz w tym sezonie bajkiem do pracy.

No i stało się - dzisiaj! Deszcz i wicher w twarz, prędkość jazdy pod wiatr pewnie jakieś 5km/h. Wrażenia z zakończenia sezonu "bajk'owego" bezcenne. Istny cud, miód, orzeszki! No i jeszcze ten bonus w postaci komentarza Szefa:

- "Gratuluję pomysłu".

Czy to znaczy, że w końcu zostałam doceniona?? :D :P

Wielka radość z małych rzeczy ;)

Czy jeśli mój ulubiony Pan z mojej ulubionej stacji radiowej odczytał dziś na antenie mojego maila, to to się liczy? Jestem już sławna?? Pewnie taaak, bo do tej pory się nie mogę pozbierać - sodówa daje popalić ;P :D